Evet bugün günlerden pazar normalde çalışmadığımdan dolayı geç kalktığım için daha mutlu huzurlu olmam lazımken kalktığım andan beri şu ana kadar acaip bir sıkıntı içerisindeyim. başım adeta çatlıyor.  Bu aralar gerçekten tüm yaşadığım olaylar beni çok yıpratıyor. kaçasım var, gidesim var, kurtulasım var, isyan edesim var, kırasım var, dökesim var, yakasım var, dövesim var Offfff Var da var yani. Ne yapacağımı bilemiyorum etrafıma bakıyorum artık herkez yalan geliyor bana hiçbir söze ve hiç bir kimseye inanamıyorum. En yakınlarıma bile aynı şekilde “İNANAMIYORUM.”

Insanlar o kadar basit ve sahtekar gelmeye başladı ki anlayamıyorum, anlatamıyorum. Çok kötü bir dönemdeyim şu günlerimi bir geçirsem şuan daha başka birşey istemiyorum.  Ya gerçekten “MUTLU OLMAK İSTEMİYORUM AMA MUTSUZ OLMİYAYIM O BANA YETER.”  artık mutluluğu kovalamaktan sıkıldım ve yoruldum bekliyeceğim belki o gelir bana…
Dün bir sitede çok güzel bir söz buldum ve face profilimde paylaştım sizlerde okuyun isterim.

“artk eski haLim kaLmadı hiç (.)
qözLerimde yanan o ı$ık çoktan söndü (!)
eski co$kusu yok yüreğimin..
ßedenim bu kendinden nefret eden ruhu ta$ımak istemiyor (.)”