Hani bir insan, uzun zamandır beklediği birşeye kavuşur da çocuklar gibi mutlu olur ya. Heh işte tam da o kıvamdayım şuan, çocuklar gibi mutluyum, en mutluyum, çok mutluyum. Aslında hiç beklemediğim bir anda çok değerli bir arkadaşımdan, dostumdan, bunun mutluluğu tarifsiz, kelimelerin kifayesiz kaldığı andır bu an.
İşte beni mutlu eden, uğur ismine özel akrostiş şiir
Umudum olmasa da, beklemek istiyorum.
Gurbete düşercesine, seni düşünüyorum.
Uzak olsa da kalbin, yinede seviyorum.
Rıhtımı yalnız, bırakmayacaksın bunu da biliyorum.
Bu şiiri alır da insan mutlu olmaz mı ? çocuklar gibi, masumane gülücükler saçmaz mı etrafa ? Hoş, gerçi bana değil ismime özel bir şiir, sadece “dostum” dese dahi bu mutluluğa ereceğim, lakin bunun çok ayrı bir tadı var yahu.
Baktığında daldığın, konuştuğunda sustuğun, gördüğünde donduğun o insan sana özel bir şey yapmış.
İyi ki var, iyi ki yapmış, iyi ki tanımışım onu.
Cansın, baş tacısın.
Bu şiir sonrasında, bende ona jest amacı ile güzel bir akrostiş şiir yazdım ve yarın sabah ona ellerimle vereceğim, umarım beğenir.
Şiir bambaşka bişeydir.Öyle ki ruha dokunmanın bir yoludur,bazen insanı alıp götürebilir…